بـــــه تــــوان خـــــدا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾ مَلِکِ النَّاس ِ﴿٢﴾
إلَهِ النَّاسِ ﴿٣﴾ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾
الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾
مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿٦﴾

نمیدانم
کجا؟
کِی؟
ﮐُـــــــــﺪﺍﻡ ﺭﻭﺯ؟
ﭼـــه ﺷُــﺪ؟
که ﻳﺎﺩﺕ ﺍﺯ ﺩَﺳـﺘــﻢ ﺍُﻓــﺘــاﺩ ﻭ حاصلش تمام ﺯﻣــﯿــﻦ ﺧــﻮﺭﺩﻧﻬـﺎﻳﻢ شد
دلم می ﺧــﻮاﻫــﺪ ﺁﺭاﻡ ﺻــﺪﺍﻳﺖ ﮐُــﻨــﻢ:
” ﺍللهم ﯾـﺎ ﺷـﺎﻫـِﺪَ ﮐُـﻞِّ ﻧـَﺠْـﻮﻯ ”
ﻭ ﺑـﮕـــــــــﻮﯾــﻢ ﺗــﻮ ﺧــﻮﺩ ﺁﺭامش
ﻭ ﻣـﻦ ﺧــﻮﺩ ﺧــﻮﺩ ﺑــﯿــقـﺮاﺭ